Saturday, June 25, 2011

Wednesday, March 16, 2011

Do you know how I feel on you?


J'était s'occupé aux devoire dans chaque matière. Mais ça dépende mon coeur qui m'encourage à décider de participer au concours à l'université de sciences économiques. Au nom d'un spectateur, j'étais tremblement pendant deux minutes en attendant les répondes de chaque groupe. Le résultat est mal perçu, mais je néanmoins étais très heureux. Pourquoi? parsque je peut aller chez moi? Non, c'est pas ça.
Premièrement, en tout cas, je peut reprend ma conscience sur mes connaissances générals. Puis, c'est le raison spécial et abstrat puisque je le voir bien qui était en train de faire le débat. À qui je voie? C'est toi,chéri qui....
បងចាញ់ព្រោះបងមិនឈ្នះ តែបងឈ្នះព្រោះ...អូនមានមោទនភាពដោយសារបង

All of my secret thinking

It seems to be strange to find the critical thinking in the ways that it's hard to understand. It has been judged that it is right and wrong. I don't have a chance to find what is the mistake.
Just starting the way I felt, I have found all people have a trend to judge the person for outlook. Certainly, everything is starting to be abstract as the concept of liberal of economy. I wish I could do what I couldn't but it is believed that I will be absolutely difficult to find the solution.
Comme vous voulez, cela dépende votre pensé. Mais, cela va aboutir les graves erreurs dont on ne pourra à revenir. Je ne souhaite pas à quelle situation apparaite. Aucun raison ne pourra être expliquer dans la manière simple à comprendre. Bien entendu, je ne peut concretiser tous les choses maintenant. Simplement, la manque dans mon coeur est la prise en conscience sur mes problèmes.

Wednesday, February 9, 2011

ខ្ញុំឈឺចាប់?


តើអ្នកធ្លាប់សួរខ្លូនឯង នូវសំណួរងាយៗ ដែលស្តាប់ទៅហាក់ដូចជារឿងសាមញ្ញដែរឬទេ?
ចុះអ្នកដែលគិតថា ប្រសិនបើអ្នកបាត់បង់របស់ដែលខ្លូនឯងស្រឡាញ់ ឬជារបស់ដែលយើងមាន តែមិន ដែលចាប់អារម្មណ៍ នោះអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
មកដល់ត្រឹមនេះ អ្នកយល់ពីសំណួរដ៏សាមញ្ញរបស់ខ្ញុំទេ ?
អ្វីដែលខ្ញុំចង់ផ្តោតលើ គឺជារឿងសាមញ្ញបំផុត ប៉ុន្តែវាក៏មិនសាមញ្ញដែរ សម្រាប់មនុស្សមួយចំនួន ។ និយាយអោយចំ គឺខ្ញុំឈឺចាប់ ។ ខ្ញុំអង្គុយមើល ព្រមនឹងខ្ញុំគិត ហើយខ្ញុំមិនអស់ចិត្តទាល់តែសោះ ខ្ញុំស្តាយវា​ខ្លាំងណាស់ ។ កាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុន ខ្ញុំបានលឺមិត្តរួមថ្នាក់និយាយពីរឿងនេះដែរ តែដោយសារការរវល់ នឹងការសិក្សា ខ្ញុំហាក់ដូចជាអើពើ ។ ដល់ថ្ងៃមួយ​ កំឡុងពេលសម្រាក ខ្ញុំឃើញ ពត៌មានលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ដោយចៃដន្យ តែហោជាងមួយបំណែក រួមនឹងគោបុរៈ ទី ២ ទី ៣​ និង ទី៤ ជាបន្តបន្ទាប់ ត្រូវបានបំផ្លាញដោយគ្រាប់របស់ពួកកងទ័ពសៀម ។ ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញ ទិដ្ឋភាពនៅទីនោះ ដែលមុនការបំផ្លាញនេះ គឺស្អាតណាស់ ។ វាលស្មៅពណ៌បៃតង ដូចកម្រាលព្រំ ត្រូវជំនួសដោយ​ ស្នាមរំសេវផ្ទុះ ។ អ្វីដែលសោកស្តាយ រូបប្រាសាទ មួយភាគ ដែលអ្នកថតរូបអាជីពមួយចំនួន ផ្តិតយក មិនមានទៀតទេ បច្ចុប្បន្ន ។ អ្នកសាកសួរខ្លួនឯងទៅមើល រូបប្រាសាទព្រះវិហារ នៅលើសៀវភៅ​សរសេររបស់អ្នក តើអ្នកដែលមើលវាទេ? ចាប់អារម្មណ៍ទេ ? ភាគច្រើន អ្នកយល់ថា វាជាបេតិកភណ្ឌ​ពិភពលោក តែពេលខ្លះវាជា រឿងសាមញ្ញ ដែលអ្នកមានវា ចុះសាមញ្ញទេ ពេលអ្នកជិតបាត់បង់ ?
អត្ថបទដែលខ្ញុំសរសេរ​ ទៅតាមទស្សនៈសាមញ្ញក្នុងនាមជាជនជាតិខ្មែរ ដោយ​មិនមានចេតនា រិះគន់ ចោតប្រកាន់ អ្វីឡើយ ។

Sunday, December 5, 2010

la date de l'amour se revenir dans le même temps...


je promet que j'attend ton amour jusqu'a nous réussirons à la fin d'année.
Ne plus Derniére Baisser....

Le Chemin du Education


Après je réussi, j'aura revenir......

ចំនុចរបត់បេះដូង

ខ្ញុំចាប់ផ្តើមសង្កេតឃើញ​......តើនោះជាការពិតរបស់ម៉ូនិចមែនរឺ?
ថ្ងៃមួយគេកំពុងតែឆាតលើគេហទំព័រFacebookខ្ញុំស្រាប់តែមានចំណាប់អារម្មណ៍ចង់ជជែកលេងជាមួយនឹងមិត្តរួមមហាវិទ្យាល័យ និង ក៏ជាអតីតសិស្សពូកែអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ។​​...........(ជួបសោរដោយចៃដន្យ)
២ ៣ ថ្ងៃក្រោយមក គេ និង ខ្ញុំចាប់ផ្តើមចុះសំរុងនឹងគ្នា............(គេចាប់ផ្តើម)
ម៉ូនិច ចាប់ផ្តើមកត់សំគាល់ពេលសារមួយឃ្លាបានប៉ះត្រចៀកផ្ទាល់...ម៉េចលែងឃើញឆាតហើយ?....(និចគិតថាវាជាការពិតដូចការស្មាន?)
គេស្តែងពាក្យសំដីប្រកបដោយន័យបដិរូប....គេចោទជាចំណោទមួយថា..ម៉ូនិច, តើខ្ញុំអាចខ្ចីលុយម៉ូនិចបានទេ?.....(ដូចការគិតរបស់ខ្ញុំ)
និចសំដែងស្តែងដូចមិនដឹង តាមពិតនិចប្រឹងវក់បង្វែងដាន កុំអោយលោកចោរបានដឹងចិត្តស្មាន នោះពិតជាខានបានធ្វើបាបលោកចោរ។.....(គោះទ្វារបេះដូង)
ការបង្ហាញរបស់អ្នកធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែមានការភ័យខ្លាច......ខ្ញុំពិតជាខ្លាចចោរលួចអស់រួចនឹងចាកចេញដូចកាលពីមុន។
ថ្ងៃឡើងសវនការខ្ញុំនិងលោកបងចោរនៅបន្ទប់ជាន់ទីបីនៃសាកលវិទ្យាល័យ.......ការពិតត្រូវបានលាតត្រដាង...
ពាក្យពិតមានន័យសែនពិរោះ...អត្ថរូបអត្ថរសបង្កប់ខ្លឹមសារ....បកវិញកថារំលឹកភាពឈឺផ្សា.....ចាក់ស្រែះអាត្មាថ្មីៗហោង។
បានត្រឹមជាមិត្ត រូបគេអស់ចិត្ត ពុំពោលសោកស្តាយ រតនាឈឺចាប់ ពុំព្រមបរិយាយ បានមិត្តជិតកាយ ក៏រោយហ្មងសៅ។
រូបខ្ញុំឈឺផ្សា មិនចាញ់រតនា បន្តិចណាឡើយ នឹកធ្លាប់អផ្សុក ស្នេហ៍ប្អូនបងអើយ ពេលនេះជួបហើយ ម្តេចបដិសេធ។
គេងយប់យប់គេងពុំស្រនុក ចិត្តដូចកើតទុក្ខពុំល្ហែល្ហើយ នេះរឺចំលើយចំពោះរតនាហើយ បំផុតនិចអើយត្រលប់ជាថ្មី។
ស្រលាញ់អ្នក ព្រោះអ្នកបង្រៀនស្រលាញ់ ស្រលាញ់អ្នក ព្រោះអ្នកបង្រៀនអោយលះបង់.....
ភាពកក់ក្តៅពុំធ្លាប់មាន....
អរគុណបងចំពោះការស្រលាញ់ អូនមិនជានារីអច្ឆរិយ ស្រស់ស្អាតពេញលក្ខណ៍សំរាប់បង សំរេចរឿងរៀនរួចនឹងជួបបង ទាំងអូនទាំបងប៉ងជាគូគាប់៕
សុម៉ូនិច រតនា

Thursday, July 22, 2010

What is your answer?

What do you think of this?

If Bill Gates saw a $100 bill lying on the sidewalk, would it be worth his time to pick it up?

Why do the keypad buttons on drive-up automatic teller machines have Braille dots?

Did this man perform most of his own services because he was poor, or was he poor because he performed most of his own services?

If free trade is so great, why do so many people oppose it?


Wednesday, July 14, 2010

Growing Plant on Charity Day

At least,in my life,wish to grow a plant and to write a story which are meant to my quote"simply perfect"...................................................





Tuesday, July 13, 2010

Our charity day


This is the second day of my vacation. The weather today is so cool;I really love it. It is going to rain soon. Because of this, I started to miss my favorite class. What are all classmate doing now? I really miss the time we had fun so that why I don't post about our charity day.
One day in the class with the professor Ny Phally, we were all glade to hear about charity day. He informed about the difficulties of orphans who seems crying to beg for the caring and kindness of people being happy with their warm families and completed organ. He added more" I prefere to buy much ice cream for those orphans than throwing rice on Pchum Ben Day". This speeh impress me until now. After that day, some of us began to make a short discussion about what we should do for charity day. Some of us seem ignore about it but a group among all tried to share an active contribution. Without delaying, we decided to go market in order to buy the biscuit and shampoo. I remembered that that afternoon it was so hot but we,maybe 10 member,walked by starting from RULE to Beng Keng Kang Market. Along the road, no one appeared their tiredness even abit until we arrived there. We share 5,000riel per individual for buying two type of those goods. Lack of much money, being possible to spend, all of us struggled to buy goods as useful as we can. Finally, we relaxed nearby the stall of Tek Ampov Drink. Because of the hot weather, I couldn't tolerate so that I walked straight to buy and a moment later we all relaxed for drinking. My friend stared at me with the strange face while giving a glass of Tek Ampov. Another friend laughed at the same time....I wonder...at the end I knew that I didn't give the money to him yet...It was so late for our next class so we left with taking drink in hand; I also didn't finish drinking yet so I drank once more while walking back to college. Two of my friends laughed at me again; I raised a wondered question,"What's up guy?"...she said " If you want to drink.why you don't pull your mask down. You pulled yours up and drank,..it seems funny. I started to laugh as well..at that moment, I looked my face in the mirror of parking car along the road....I looked like gangster from Islamic Country...oh la la..Imagine with me what you look like when you wear your mask on the middle face and drink at the same time in the public place..